ตำบลไล่โว่

ข้อมูลตำบลไล่โว่ อำเภอสังขละบุรี กาญจนบุรี
        เดิมเมืองสังขละบุรี ตั้งอยู่ ณ บ้านเสน่ห์พ่อง ราษฎรส่วนใหญ่เป็นชาวไทยเชื้อสายกะเหรี่ยงมีพระศรีสุวรรณคีรีเป็นเจ้าเมืองสืบทอดตำแหน่งกันมา 5 ท่าน จนกระทั่งมีการปรับปรุงระเบียบการปกครองท้องถิ่นในสมัยรัชกาลที่ 5 เปลี่ยนฐานะเมืองสังขละบุรีเป็นอำเภอ พระศรีสุวรรณคีรีที่ 5 (ทะเจียง โปรย เสตะพันธ์) รับพระราชทานแต่งตั้งเป็นนายอำเภอคนแรกของสังขละบุรี แต่เดิมแยกการปกครองเป็น 2 ตำบล โดยถือลำน้ำแม่กษัตริย์ เป็นเส้นการปกครอง คือ ตำบลไล่โว่ อยู่ตอนใต้ของลำน้ำกษัตริย์กำนันปกครองติดต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน ตำบลลังกา อยู่ตอนใต้ของลำน้ำแม่กษัตริย์ มีกำนันปกครองติดต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน
         คำว่า "ไล่โว่" เป็นภาษากะเหรี่ยงมีความหมายว่า "หินแดงหรือผาแดง"

พื้นที่
      ตำบลไล่โว่มีเนื้อที่ประมาณ 17,239 ตารางกิโลเมตร ประมาณ 1,077,487,50 ไร่ ทำไร่ 3,809 ไร่ ทำสวน 2,125 ไร่ เป็นพื้นที่ป่าไม้นานาพันธุ์ มีภูเขาสูงสลับกับพื้นที่ราบ

เขตพื้นที่
      ทิศเหนือ ติดกับ ต.แม่จันทะ อ.อุ้งผาง จ.ตาก
      ทิศใต้ ติดกับ ต.หนองลู และ ต.ปรังเผล อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี
      ทิศตะวันออก ติดกับ ต.ชะแล อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
      ทิศตะวันตก ติดกับ สหภาพพม่า



อาชีพหลัก ทำนา ทำสวน ทำไร่
อาชีพเสริม
     - ทำไร่ข้าว ทำไร่ปลูกพริกกะเหรี่ยง สาธารณูปโภค
     - ไฟฟ้า ระบบโซล่าเซลล์
     - ประปาภูเขา 6 แห่ง
     - โทรศัพท์ 2 เครื่อง

การเดินทาง
     1.  ทางถนน จากทางแยกถนนสังขละบุรี-ทองผาภูมิ ระยะทาง 9 กิโลเมตร เดินทางโดยรถยนต์
     2. ทางน้ำ นั่งเรือหางยาวรับจ้างจากสะพานรันตี บนถนนสายสังขละบุรี-ทองผาภูมิ ระยะทาง 9 กิโลเมตร



ผลิตภัณฑ์
พริกกะเหรี่ยงไล่โว่

สถานที่ท่องเที่ยว
    1. หมู่บ้านกองม่องทะ
    2. สัมผัสวิถีชุมชน หมู่บ้านกะเหรี่ยง "สะเนพ่อง" กับ ศรีสุวรรณสะเนพ่อง ศูนย์การเรียนรู้ชุมชน
          ในอดีตกาลชาวกะเหรี่ยงจากพม่าได้อพยพเข้ามาในไทยหลายครั้ง มีคำคำบอกเล่ากันว่าในสมัยกรุงธนบุรีช่วง พ.ศ. ๒๓๑๗ ชาวกะเหรี่ยงจากหมู่บ้านเมกะวะในเขตเมืองเมาะละแหม่(เมาะตะมะ) ได้อพยพเข้ามาอยู่ในทุ่งใหญ่เซซาโว่ (ปัจจุบันคือเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร หรือเขตมาดกโลกทุ่งใหญ่นเรศวร)เพราะโดยนิสัยแล้วชาวกะเหรี่ยงนั้นรักสงบ หลีกเลี่ยงสงคราม ชาวกะเหรี่ยงจึงเลือกที่จะตั้งที่อยู่อาศัยลึกเข้าไปในป่าใหญ่ ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๓๖๕ (ในสมันรัชกาลที่ ๓ )ชาวกะเหรี่ยงกลุ่มนี้ได้ช่วยกับขัยไล่ทหารพม่าออกจากสยาม พระเจ้าแผ่นดินสยามจึงได้แต่งตั้งหัวหน้ากะเหรี่ยงให้เป็นเจ้าเมืองสังขละบุรี มีบรรดาศักดิ์เป็น “พระศรีสุวรรณคีรี” (ที่ตั้งของเมืองสังขละบุรีในยุคนั้นคือบ้านเสน่ห์พ่อง ตำบลไล่โว่ในปัจจุบัน) เดิมเมืองสังขละบุรี ตั้งอยู่ ณ บ้านสะเน่พ่อง ราษฏรส่วนใหญ่เป็นชาวไทยเชื้อสายกะเหรี่ยง มีพระศรีสุวรรณคีรี เป็นเจ้าเมืองสืบทอดตำแหน่งกันมา ๕ ท่าน จนกระทั่งมีการปรับปรุงระเบียบการปกครองท้องถิ่นสมัยรัชกาลที่ ๕ เปลี่ยนฐานะเมืองสังขละบุรีเป็นอำเภอ พระศรีสุวรรณคีรีที่ ๕ (ทะเจียงโปรย เสตะพันธ์) รับพระราชทานแต่งตั้งเป็นนายอำเภอคนแรกของสังขละบุรี แต่เดิมแยกการปกครองเป็น ๒ ตำบล โดยถือลำน้ำกษัตริย์ (กาสะ) เป็นเส้นแบ่งการปกครอง คือ
     ตำบลไล่โว่ อยู่ตอนใต้ของลำน้ำกษัตริย์ (กาสะ) กำนันปกครองติดต่อกันมาจนปัจจุบัน คือ
     กำนันยงไหล่ / กำนันเวียแตะ/ กำนันเท่ห์นง/ กำนันเจี่ยนุ/ กำนันเอ่งบ่า
     กำนันซ่าวิ/ กำนันบวร เสตะพันธ์/ กำนันคาจง เสตะพันธ์/ กำนันไมตรี เสตะพันธ์
     กำนันอานนท์ เสตะพันธ์/ กำนันไพบูลย์ ช่วยบำรุงวงศ์
     ตำบลลังกา อยู่ตอนเหนือของลำน้ำกษัตริย์ (กาสะ) มีกำนันปกครองกันมา ๕ คน คือ
     กำนันเมียะเพิ่ง/ กำนันท่องเกย์/ กำนันไป่เยาะเอง
     กำนันปวยแตะ / กำนันก้องนุ
ผู้บริหาร
     นาย สมชาย วุฒิพิมลพิทยา นายกองค์การส่วนบริหารส่วนตำบลไล่โว่
     นาย สมหวัง ไทรสังกมล รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลไล่โว่
     นาย ทองสิง ไทรสังขลทัศนีย์ รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลไล่โว่
     นาย ณรงค์ เพลินไพรเย็น เลขานุการนายกองค์การบริหารส่วนตำบลไล่โว่

https://sites.google.com/site/sangkhlaburi2559/srr-sara-pheux-nak-dein-thang/prawati-sangkhlaburi/tabl-li-wo
http://www.laiwo.go.th/news_atv.ph