แหล่งท่องเที่ยวในทวาย

         เริ่มต้นที่ วัดพยา Phayagyi หรือ Shawe Taung Zar หรือ วัดพระเจดีย์ใหญ่ วัดที่มีตํานานเล่าว่า พระเจ้า นรุติ (NARUTI) กษัตริย์ท้องถิ่นที่ปกครองเมือง Auang Thawaddy ทรงบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ไว้ที่พระเจดีย์องค์นี้เมื่อ พ.ศ. 1250 ต่อมาได้มีการซ่อมแซมบูรณปฏิสังขรณ์ต่อมาเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน องค์เจดีย์ถ้ามองดูดี ๆ ปัจจุบันนี้จะเห็นว่า การก่อสร้างเป็นสถาปัตยกรรมแบบมอญ มีเสาหงส์ เจดีย์องค์ใหญ่รูปทรงแปดเหลี่ยม ยอดฉัตรเจดีย์ประดับด้วย เพชรพลอยที่ได้รับบริจาคมาจากประชาชน รอบองค์เจดีย์ เป็นลานกว้างมีทางเข้าทั้งสี่ทิศ ฐานทั้งแปดด้านของ องค์เจดีย์ประดิษฐานพระพุทธรูปประจําวัน ชาวทวาย นิยมมาไหว้พระขอพรที่องค์พระประจําวันเกิด ซึ่งจะมี พิธีการสรงน้ำพระประจําวันเกิดที่เป็นเอกลักษณ์ของ ชาวเมียนมา

            

         2. วัดพระนอน Shawe Talyaung Daw Mu วัดนี้อยู่ห่างจากตัวเมืองทวายเพียงแค่ 5 กิโลเมตรชเวตาเลียวมอดอ เป็นพระนอน หรือ พระพุทธรูป ปางไสยาสน์องค์ใหญ่ที่สุดในเมืองทวาย เป็นที่เคารพนับถือของชาวเมืองทวาย มีประวัติหรือ เรื่องเล่าว่า วัดนี้สร้างขึ้นโดยพระสงฆ์รูปหนึ่งที่เดินทางมาจากเมืองมัณฑะเลย์ และมา จําพรรษาที่เมืองทวาย เดินทางมาถึงที่แห่งนี้ ได้เห็นเป็นที่เหมาะแก่การสร้างพระนอน จึง ได้สร้างเป็นวัด และได้สร้างพระนอนองค์นี้ขึ้น วัดนี้สร้างเสร็จเมื่อปี พ.ศ.2474

         3. วัดชินโมธิพยา (Shin Mokti Hpaya) วัดนี้ มีความน่าสนใจอยู่ที่สถานที่ตั้งของวัดและองค์พระพุทธรูป ประธานประจําวัด เนื่องจากสถานที่ตั้งของวัดแห่งนี้ ตั้งอยู่ในพื้นที่ที่เคยเป็นที่ตั้งของเมืองโบราณ คือ เมืองชินโมธิ มาก่อน มีการขุดพบโบราณวัตถุเป็นจํานวนมาก ใกล้ ๆ กับวัดยังพบบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ที่เชื่อกันว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์นี้ สามารถรักษาโรคประสาท หรือโรคความจําเสื่อมได้ด้วย

                             

         ตามเรื่องราวที่เล่าต่อ ๆ กันมาว่า เคยมีกษัตริย์ ผู้ครองนครแห่งนี้เป็นผู้ที่มีสนมมากมายหลายคน และหนึ่งในนางสนมนั้นมีนิสัยขี้อิจฉาริษยา ครั้นเมื่อ ตนเองมิได้รับความสนใจจากกษัตริย์ก็ได้นํายาพิษ ให้กษัตริย์เสวย เมื่อพระองค์เสวยอาหารที่นางสนม ใส่ยาพิษมาให้ก็เกิดอาการประสาทหลอน จําความใด ๆไม่ได้ บรรดาทหารมหาดเล็กและเสนาธิการต่างก็พยายาม หาวิธีการรักษาต่าง ๆ นานา ก็ไม่สามารถรักษาได้ ต่อมา ได้มีการนําน้ำที่บ่อศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ไปถวายให้กษัตริย์เสวย อาการต่าง ๆ ก็หายเป็นปกติ ชาวบ้านแถบนี้จึงเรียกน้ำ จากบ่อน้ำแห่งนี้ว่า “น้ำหายบ้า” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อีกสิ่งหนึ่งที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของวัดแห่งนี้ก็คือ “องค์พระประธาน” ที่สร้างขึ้นมาจากไม้ของต้นศรีมหาโพธิ์ ที่พระพุทธเจ้าทรงประทับบําเพ็ญเพียรอยู่จนตรัสรู้ เล่ากันว่ามีการสร้างพระพุทธรูป ขึ้นมาจากต้นศรีมหาโพธิ์ ครั้งนี้ทั้งหมด 4 องค์ ณ ประเทศศรีลังกา จากนั้นได้มี การนําพระพุทธรูปทั้ง 4 องค์นี้ ประดิษฐานลงบนแพ และปล่อยให้ลอยน้ำทะเล จากนั้นพระพุทธรูปทั้ง 4 องค์ ถูกกระแสคลื่นในทะเลพัดล่องลอยไป และขึ้นฝั่ง ตามสถานที่ต่าง ๆ คือ องค์หนึ่งไปขึ้นที่เมืองพะสิม (Pathein) องค์หนึ่งไปขึ้นที่เมืองไจต์โท (Kyaikto) อีกองค์หนึ่งไปขึ้นที่เมืองใจต์ คามิ (Kyaik-lkami) และองค์สุดท้ายลอยมาถึงที่เมืองทวาย เมื่อพระพุทธรูป องค์ที่ลอยมาขึ้นใกล้ชายฝั่งที่เมืองทวาย ชาวบ้านพากัน มาช่วยลากแพให้เข้ามา แต่ก็ไม่สามารถลากเข้ามาได้ ชาวบ้านจึงได้ไปนิมนต์แม่ชีคนหนึ่งให้ไปช่วยอัญเชิญพระพุทธรูปขึ้นมาประดิษฐานที่วัดแห่งนี้ เมื่อไปถึงแม่ชีได้ใช้ สายสิญจน์ไปคล้องที่แพแล้วลากขึ้นมาจนสําเร็จ พระพุทธรูป องค์นี้จึงได้ถูกอัญเชิญไปประดิษฐานไว้ที่วิหารของวัดชิน โมธิพยา จนถึงปัจจุบัน

         4. วัดเจดีย์กลางน้ำ หรือ เจดีย์มอร์ยิต (Myaw Yit Pagoda) วัดเจดีย์กลางน้ำ หรือ เจดีย์มอร์ต Myaw fit Pagoda หรือมีอีกชื่อหนึ่งว่า “เกาะแห่งการรอคอย” เป็นเกาะเล็ก ๆ ห่างจากตัวเมืองทวายเพียง 30 กิโลเมตร อยู่ใกล้ๆ กับหาดเมาะมะกัน (Maung Malkan Breach) จากชายฝั่งไปยังเกาะกลางน้ำ หรือเกาะมอร์ยิต มีสะพานคอนกรีตเชื่อมเพื่อให้สามารถเดินข้ามไปยังเกาะได้ อย่างสะดวกสบายเนื่องจากถนนหนทางที่จะไปยังเจดีย์แห่งนี้นั้นยากลําบาก แต่ก็มีประชาชนเดินทางไปกราบไหว้กันอย่างมากมาย ทําให้ผู้คนนิยมเดินทางมาไหว้พระขอพรกันเป็น เกาะแห่งนี้อยู่ในทําเลที่ท้องทะเลมีวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม จํานวนมาก

            

            

         5. เมืองโบราณอาการา (Thagara) เมืองโบราณตาการาเป็นเมืองเก่าแก่ก่อนที่จะมีเมืองทวาย มีตํานานเล่าว่า พระพุทธเจ้าเคยเสด็จมาที่นี่และได้ ทํานายไว้ว่า สถานที่แห่งนี้จะเป็นสถานที่ที่พระพุทธศาสนาจะเจริญรุ่งเรืองมาก และอีกพันปีต่อมา เจ้าชาย Maung - Nua ซึ่งเป็นกษัตริย์แห่งเมืองภูมิเทวนคร ได้มาออกบวชเป็นฤาษี และมีชื่อว่า โควินนั้นทะ อยู่ที่ภูเขา Yet-Kan-Taung ท่านฤาษีได้รับเลี้ยงเด็กชาย และเด็กหญิง ไว้ 2 คน ซึ่งเป็นลูกของเทพนักโกมะ ( Nakoma แปลว่า ปลา ) ชื่อ ซินชาน (Shin-Zan) และ ซินซอ (Shin-Zaw) วันหนึ่งได้มีพระอรหันต์องค์หนึ่งเดินทาง ผ่านมายังเชิงเขาที่ท่านฤาษีโควินนันทะ อาศัยอยู่ และ ได้มอบพระเกศาธาตุให้แก่เด็กทั้งสอง คนละ 1 องค์ ส่วนที่ทางเมืองภูมิเทวนคร เมื่อพระเจ้าธมันตรา ได้ขึ้นครองราชย์ ก็เสด็จมาสร้างเมืองสาคร หรือ เมือง ตาการา เมื่อปี พ.ศ.1297 แต่เนื่องจากพระองค์ไม่มีบุตร ธิดา จึงได้รับเอา ซินซาน กับ ซินซอ มาเป็นบุตร บุญธรรม และอยู่ต่อมาเมื่อ พ.ศ.1337 หรืออีก 40 ปีต่อมา ซินชาน ได้ขึ้นครองเมืองตาการา และได้สร้างเจดีย์ ซินซาลอง Shinzalon เพื่อเก็บบรรจุพระเกศาธาตุ ที่ตนเองได้รับมาจากพระอรหันต์ ส่วน ชินชอ น้องสาว ก็ได้ไปสร้างเจดีย์ซินดาเวย Shin Dhat Weh ซึ่งอยู่อีกฝากหนึ่งของแม่น้ำทวาย

บรรยากาศตลาดสะพานปลาตะโบซิก ชุมชนประมงพื้นบ้านที่มีอายุนับร้อยปีของเมืองทวาย ภาคตะนาวศรี ประเทศพม่า

             

                                              ภาพประกอบทั้ง 2 ภาพนี้ถ่ายไว้เมื่อปี 2014